✟...ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΧΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ ΣΙΔΕΡΕΝΙΕΣ ΚΑΡΔΙΕΣ;
«Είναι γεγονός, οι μηχανές και τα σίδερα κάνουν κουμάντο και τον άνθρωπο.Γι’ αυτό έγιναν και οι καρδιές των
ανθρώπων σιδερένιες.
Με όλα αυτά τα μέσα που υπάρχουν, δεν καλλιεργείται η συνείδηση των ανθρώπων. Παλιότερα οι άνθρωποι δούλευαν με τα ζώα και ήταν σπλαχνικοί.
Αν φόρτωνες το ζώο λίγο περισσότερο και το κακόμοιρο γονάτιζε, το λυπόσουν.
Αν ήταν νηστικό και κοίταζε με παράπονο, σου ράγιζε την καρδιά.
Θυμάμαι, όταν αρρώσταινε η αγελάδα μας, υποφέραμε και εμείς, γιατί την θεωρούσαμε μέλος της οικογένειάς μας.
ΣΗΜΕΡΑ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΣΙΔΕΡΑ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΚΑΡΔΙΕΣ ΣΙΔΕΡΕΝΙΕΣ.
Έσπασε ένα σίδερο, το πετάνε. Δεν το πονάνε. Σου λέει: «Σίδερο είναι!»
Δεν δουλεύει καθόλου η καρδιά. Έτσι όμως καλλιεργείται η φιλαυτία, ο εγωισμός. Δεν σκέφτεται τον άλλον σήμερα ο άνθρωπος.
Παλιά, αν έμενε το φαγητό για την άλλη μέρα, θα χαλούσε, και σκέφτονταν οι άνθρωποι και κανέναν φτωχό.
«Προκειμένου να χαλάσει, έλεγαν, ας το δώσω στον φτωχό»...
…«Μεγάλο πράγμα η δύναμη της καρδιάς!
Η ΚΑΡΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΜΙΑ ΜΠΑΤΑΡΙΑ ΠΟΥ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΦΟΡΤΙΖΕΤΑΙ. Ούτε κουράζεται, ούτε γερνάει. Η δύναμή της δεν εξαντλείται ποτέ.
Αλλά πρέπει να δουλεύουμε την καρδιά. Γιατί κι εγώ έχω καρδιά κι εσύ έχεις καρδιά, αλλά τι το θέλεις, αν δεν την δουλεύουμε;
Αν δεν δουλεύει κανείς την καρδιά, μπορεί να είναι γίγαντας και να μην έχει κουράγιο να κάνει τίποτα. Και άλλος μπορεί να είναι τόσος δα, αλλά, επειδή ό,τι κάνει το κάνει με την καρδιά του, δεν κουράζεται καθόλου.
Νά, βλέπω κι εδώ μια αδελφή που δεν έχει αντοχή, αλλά, επειδή βάζει καρδιά σε ό,τι κάνει, δεν νιώθει κούραση.
Δεν κοιτάζει να ξεφύγει την δουλειά. Κοιτάζει πώς θα αναπαύσει τον άλλον.
Το καθετί το κάνει με αγάπη, γιατί το πονάει και όχι για να την δουν οι άλλοι και να της πουν «μπράβο». Δεν έχει φιλαυτία, ανθρωπαρέσκεια, κινείται στην αφάνεια, οπότε δέχεται την Θεία Χάρη και βοηθιέται από τον Θεό».
(Γέροντας Παϊσιος)
